بُرشی از کتاب "مجنون در جزیره"| پُل آزادی
اوایل بهمن 1357، با دعوت حاج مهدی محمدی فرد و حاج محسن حاج علی بیگی به جلسه ای خیلی مهم دعوت شدیم که به همت بچه های انقلابی و مذهبی برپا شده بود. در آن جلسه اعلام شد که حضرت امام خمینی(ره) روز جمعه ششم بهمن ماه به ایران باز خواهند گشت و از این رو کمیته موقتی برای استقبال از ایشان شکل گرفت.
اما چند روز بعد به دستور بختیار، فرودگاه مهرآباد تهران بسته شد و به همین دلیل بازگشت امام به کشور منتفی شد. درگیری میان بچه های انقلابی و نیروهای رژیم به اوج خود رسید و از طرفی حکومت نظامی از سوی دولت اعلام شد.
در آن فضای غیرقابل توصیف، بسیاری از بچه های پاک و معصوم خود را از دست دادیم که شهادت همشهری ما، ناصر صدیفی عزیز، تیری بر قلب ما بود. فردای آن روز از طریق حاج مهدی متوجه شدیم حضرت امام (ره) به یاری خداوند، روز پنج شنبه مورخ 12 بهمن 1357 به ایران باز می گردند و به دستور ایشان و همکارانشان، من و جواد خانی و حسین ملایی موظف شدیم به فرودگاه برویم و از طرفی خود حاجی به همراه محمدرضا مسئول محافظت از جایگاه حضرت امام برای سخنرانی در بهشت زهرا(س) شدند.
انتهای پیام/
